Gastvrouw bij Ferentes

Frederiek van de Griendt (26) woont met haar vriend John in Utrecht, studeert Product Design aan de Hogeschool van Amsterdam en werkt sinds de zomer van 2012 als gastvrouw bij Ferentes. *Via een vriend die bij Ferentes werkte hoorde zij over het werk en was meteen geïnteresseerd. “Ik had toen tijd over naast mijn studie en vroeg of ik misschien bij Ferentes kon komen werken. Nadat ik werd aangenomen kon ik direct kleding aanmeten en werd ik een week later ingewerkt”.

* Feit: Het grootste deel van onze nieuwe medewerkers wordt ‘aangedragen’ door onze eigen mensen. Vaak worden de potentiele medewerkers pas enthousiast als ze de verhalen van iemand uit hun eigen vriendenkring hebben gehoord.

Van student naar uitvaartmedewerker
Hoe was het om opeens aan het werk te zijn bij uitvaarten?
“Hiervoor had ik een baantje in het verzorgingstehuis waar mijn oma werd verpleegd. In principe sloot dit werk daar wel goed op aan. In het tehuis zag ik ook veel mensen overlijden en zag ik regelmatig mensen van uitvaartondernemingen aan het werk. Toch voelde het contrast in het begin best wel groot. Het komt soms voor dat ik na een hele ochtend gewerkt te hebben aan mijn studie, ’s middags werk bij een uitvaart. In het begin moet je daar wel een beetje aan wennen.”

Het werk als gastvrouw
Hoe ziet je werkdag eruit?
“Ik vertrek altijd vanaf de locatie van Ferentes en rijd dan in een auto van hun naar de uitvaartlocatie toe. Er zit veel variatie in de uitvaartlocaties en de werkzaamheden die ik daar verricht. Er zijn een paar begraafplaatsen/crematoria waar ik veel kom en ik de medewerkers inmiddels allemaal ken. Als ik ergens voor het eerst kom, maak ik altijd eerst even kennis met de koster of beheerder van de locatie. Je ontmoet veel nieuwe mensen en dat maakt het werk leuk en afwisselend.”

Wat zijn jouw taken als gastvrouw?
“Het voornaamste wat ik doe is het ontvangen van belangstellenden bij kerken en begraafplaatsen waar de uitvaartdienst wordt gehouden. Op het moment dat de uitvaartleider met de rouwstoet onderweg is ben ik aanwezig om mensen het condoleanceregister te laten tekenen en ze naar hun zitplaats te begeleiden. Mensen vinden het altijd fijn als er iemand is waar ze een korte vraag aan kunnen stellen. Al is het maar die korte bevestiging: ‘Is hier de uitvaart van Mevrouw Jansen?’… ‘Ja!’
Daarnaast begeleid ik rouwbezoeken en assisteer ik bij de wat grotere condoleances in de avond. Ik ben zelfstandig aan het werk maar wel continu met mensen in contact.”

De impact van het werken bij een uitvaart
Hoe ga je om met de emoties van mensen?
“Over het algemeen vallen de emoties van mensen best wel mee. Uitvaarten van jongere mensen hebben wel sneller wat impact en dat komt ook voor mij wat dichterbij. Je leert daar vrij snel mee omgaan en je kunt daar gelukkig altijd over praten met je collega’s. Verder vind ik het zelf heel leuk om te zien dat er best wel verschil is tussen belangstellenden in de verschillende regio’s in Nederland. In Amsterdam zijn mensen bijvoorbeeld heel open. Als ik op de Nieuwe Noorder sta, komt er gegarandeerd een oud mannetje hele verhalen aan mij vertellen over de overledene en zichzelf. In het oosten van het land zijn mensen wat rustiger en terughoudender. Ze lijken hun emoties wat meer te beheersen. Iedereen gaat op zijn eigen manier om met verlies.”

Wat vind jij het belangrijkste tijdens je werk?
“Ik probeer in mijn werk zoveel mogelijk op de achtergrond te blijven, maar waar nodig op de voorgrond. Mijn collega’s en ik proberen alles in goede banen te leiden zonder dat we teveel opvallen. Het afscheid is iets van de mensen zelf. Ik wil er zoveel mogelijk voor zorgen dat mensen weten waar ze aan toe zijn en nooit in onzekerheid zitten tijdens de plechtigheid. Dat zit hem vaak in kleine dingen. Als ik samen met mijn collega’s terug kan kijken op een soepel verlopen plechtigheid waarbij mensen in alle rust afscheid hebben kunnen nemen, ga ik met een tevreden gevoel terug naar huis!”