We kijken terug op een druk eerste workshop seizoen. Als bedankje voor je deelname zetten we in dit online magazine kort nog even wat zaken voor je op een rij. Veel leesplezier!
Ondanks dat niet iedereen er bij stil staat is het onderdeel 'dragen' een beeldbepalend onderdeel van een uitvaart. Het is iets dat mensen bijblijft. Helaas vooral ook als het niet goed gaat. Dat bloemstuk dat van de kist af gleed, oom Karel die bijna struikelde op het graf, of tante Roos die het op haar hoge hakken erg moeilijk had tijdens het schouderen.
Als men dan terugkijkt op die uitvaart is de kans jammer genoeg groot dat dat het enige is dat mensen zich écht nog herinneren.
Het is zoals met alles in ons werk dus belangrijk dat alles in één keer goed gaat. Precies dat is wat tijdens het dragen voor stress kan zorgen.
In de workshop bekeken we twee kanten van het draagwerk.
Zelf dragen
Het laatste dat je kunt doen voor de overledene. Het geeft mensen veel voldoending, maar gaat helaas ook gepaard met stress. In de praktijk staan niet alle familiedragers er vrijwillig bij en is er vooraf niet helemaal duidelijk wat er van hen wordt verwacht. 'Ga ik de kist niet laten vallen?', 'Moeten wij hem dan ook op het graf zetten?'. Familie onderschat daarnaast vaak ook hoe zwaar het tillen is.
Aan de uitvaartbegeleider de schone taak om hen te ontstressen en duidelijke instructies te geven.
Het laten doen
Professionele dragers brengen rust in een afscheid. De familie en andere gasten kunnen in alle rust toekijken hoe het netjes en waardig gebeurd. Een knikje en een wenkje zijn genoeg om het dragen in gang te zetten en alles gaat vanzelf. De familie beleefd het moment stressloos en houdt er een mooie herinnering aan over. Dat alles zonder zich te hoeven druk maken over verwachtingen en of alles wel goed zal gaan. De reacties in de koffiekamer zijn vaak lovend en ook voor de uitvaartbegeleider is het een prachtig visitekaartje.