Rond de twaalfde eeuw ontstonden gilden. Ambachtslieden met hetzelfde vak richten gilden op om hun beroep tegen concurrentie te beschermen. Deze gilden kregen ook sociale taken, waaronder het begraven van hun eigen gildeleden een hun familie. Door de toename in de bevolking werden de gilden steeds groter, moderner en anoniemer. De dragers van een gilde droegen vaan met vier tot tien leden. Vaak werden jonge leden gekozen, omdat met de opkomst van kisten het best zwaar kon zijn. Bovendien gebruikte het dragersgilde een lijkbaar.

Ook nu zijn er nog dragers die onder de naam van 'dragersgilde' hun werkzaamheden verrichten. Deze gilden lijken echter niet meer op de dragersgilden van de twaalfde eeuw. Het zijn dragers die zoals andere dragers worden ingehuurd door een uitvaartondernemer.